Właśnie przeczytałem notkę na temat podziału Deutsche Bank Polska na część "hipoteczną" oraz resztę, która to została kupiona przez BZ WBK za 1.3 mld złotych. Dla porządku pozostawiam po tym wydarzeniu gorzki komentarz. 1500 słów.
Przesunięcia własnościowe w bankowości nie są niczym nowym, jednak zastanawia mnie, dlaczego BZ WBK nie był zainteresowany wartymi 11 mld złotych aktywami na które w większości składają się świetnie obsługiwane i o dużej jakości kredyty hipoteczne denominowane w walutach obcych. Odpowiedzi są dwie - jest to tak świetny interes, że borykający się z problemami Deutsche Bank nie był zainteresowany pozbyciem się tak świetnego źródła dochodu.
W tym jednak przypadku zarząd BZ WBK nie wykazał się należytą starannością, ponieważ powinien starać się przejąć także ten dochodowy segment Deutsche Bank Polska. Przyciśnięty do muru Deutsche Bank na pewno zgodziłby się na sprzedaż tej dochodowej sekcji swojego bankowego imperium.
Przypomnę, że na portfelu kredytów denominowanych w walutach obcych Deutsche Bank Polska urosło w latach 2005-2009 z malutkiego pakietu 1.5 mld do imponujących 15 mld złotych. Nie widzę najmniejszego powodu aby BZ WBK nie był zainteresowany przejęciem ok. 30.000 klientów co miesiąc spłacających średnio 2.000 zł (przy założeniu, że średni dług to 300.000 zł). Nawet przy niewielkiej marży jest to świetny interes. Zakładając nawet, że miesięczny zysk na jednej umowie to 100 zł (choć pewnie jest większy), daje to 30 mln zysku rocznego. Dlaczego BZ WBK odrzucił 30 mln złotych rocznego zysku gwarantowanego przez kolejne 20 lat, co daje lekką ręką 600-1.200 mln złotych? Nie potrafię powiedzieć.
Z drugiej strony, jeżeli wbrew temu co mówi Rząd Polski, NBP, KNF, a także sam Prezes Deutsche Bank Polska, są to aktywa toksyczne, którymi nie jest zainteresowany żaden inwestor, to mamy do czynienia z kolejną aferą w sektorze bankowym, a także kolejnym kamieniem milowym w upadku prawa ochrony konsumenta w Polsce.
Przypomnę, że już raz zrobiono tego typu operację z bankiem BPH S.A., który został sprzedany po wydzieleniu zeń lukratywnego departamentu kredytów hipotecznych. Jest to jasny komunikat do wszystkich oszustów działających na granicy prawa w szczególności w zakresie prawa ochrony konsumenta:
Nieskazitelność Władz Polski
Druga możliwość nie może być prawdziwą, bo świadczyłaby, że przedstawiciele Rządu Polskiego, NBP, KNF, są najzwyklejszymi głupcami oraz sprzeniewierzają się Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, która art.76 mówi, że władze publiczne chronią konsumentów, użytkowników i najemców przed działaniami zagrażającymi ich zdrowiu, prywatności i bezpieczeństwu oraz przed nieuczciwymi praktykami rynkowymi. Nie jest możliwe, aby przedstawiciele władz Rzeczypospolitej sprzeniewierzali się postanowieniom Konstytucji, a także podstawom istnienia Unii Europejskiej, która w Traktacie Rzymskim, zawarła ochronę konsumenta, jako jeden z powodów swego powstania.
Prezes o wspaniałej spłacalności kontraktów kredytowych:
Prezes zapewniający o uczciwości banków:
Prezes o ochronie własności:
Prezes o ochronie inwestycji:
Powyższe wypowiedzi Prezesa Deutsche Bank Polska, świadczą o jego głębokim przekonaniu o nieskazitelności postępowania banku, który reprezentuje. Prezes kładąc na szali swój honor posunął się także do przestrogi Państwa Polskiego przed arbitrażem międzynarodowym t.j. taką bardzo kosztowaną i skomplikowaną drogą prawną, występującą poza systemem sądownictwa polskiego. Chwała mu, jeżeli działał w dobrej wierze. Jeśli jednak robił to w złej wierze to był to szantaż, który w naszym systemie społecznym uznawany jest za działanie plugawe a nawet może mieć sankcję karną.
W sprawie zgodności umów Deutsche Bank z prawem polskim włączając prawo dewizowe, Pan Prezes zagrał va banque, bezgranicznie ufając swoim doradcom prawnym.
Umowy Deutsche Bank Polska poddałem swego czasu analizie i muszę przyznać, że przedstawiają one najwyższy kunszt prawniczy. Podobnie jest z regulaminem, który wykazuje jeden z najwyższych poziomów wiedzy prawniczej w polskim sektorze bankowym. Prawnicy przygotowujący wzorzec umowy dla produktu kredytowego denominowanego w walucie obcej byli świadomi wymogów prawa dewizowego i zrobili wszystko co w ich mocy, aby zapisać w postanowieniach umowy możliwość doprowadzenia do obrotu dewizowego, który jest wymogiem prawnym aby bank mógł wyrazić umowę kredytu w walucie obcej.
Prawnicy popełnili jednak znaczący błąd wskazujący na ich intencje działania nie w ramach prawa, ale na jego granicy (praeter legem) a raczej wbrew prawu (contra legem). Wzorzec umowy pozornie umożliwiający udzielenie kredytu denominowanego zgodnie z prawem, po konkretyzacji w postaci wpisania parametrów umowy nie mógł już doprowadzać do obrotu dewizowego t.j. rozliczeń w walucie obcej pomiędzy bankiem a kredytobiorcą lub też osobą trzecią na rzecz której bank obsługiwał dług klienta. Z jednej strony po wpisaniu do umowy rachunku kontrahenta prowadzonego w walucie polskiej, wypłata następowała w złotym polskim, czego nijak nie można nazwać rozliczeniem w walucie obcej. Z drugiej strony, do czasu zawarcia aneksów (swoją droga również nieuczciwych, bo zawierających tzw. uznanie długu), nie było także możliwe spłacanie długu w walucie obcej, pomimo umieszczenia w umowie rachunku do spłaty w walucie kredytu. Nie było to możliwe z prozaicznego powodu uwarunkowania tej operacji od woli banku. Nie można powiedzieć, że umowa ta może doprowadzać do obrotu dewizowego. Jej konstrukcja została tak zaprojektowana aby pozornie do tego dopuszczać, z jednoczesnym uniemożliwieniem takiej formy rozliczeń w praktyce. Obnaża to intencje banku w zakresie obejścia prawa a nie jego stosowania.
Zaznaczę, że bank jako instytucja zaufania publicznego, oraz członek izby gospodarczej Związek Banków Polskich (ZBP), zobowiązany jest nie tylko do najwyższej staranności i działania w zgodzie z prawem (intra legem), ale także do zgodności z Kodeksem dobrej praktyki bankowej, mającym moc wiążącą w związku z przepisami o izbach gospodarczych. Obie operacje prowadzą do złamania ustawy, w ramach art.58 Kodeksu cywilnego, lub też art.11 ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym w związku z art.3 ustawy o izbach gospodarczych. Sankcją za oba naruszenia prawa jest nieważność czynności prawnej t.j. umowy.
Należy tutaj przywołać słowa Marszałka Piłsudskiego, które padły podczas rozmowy hrabiego Skrzyńskiego z Piłsudskim na temat możliwości założenia przez Marszałka partii politycznej.
Zapamiętajmy te słowa Marszałka.
Notka Puls Biznesu, https://www.pb.pl/bz-wbk-kupuje-czesc-deutsche-bank-polska-900886
Notka na stronie Santander, https://www.santander.com/csgs/Satellite/CFWCSancomQP01/en_GB/Corporate/Press-room/Santander-News/2017/12/14/Santander-and-its-subsidiary-Bank-Zachodni-WBK-acquire-Deutsche-Banks-retail-banking-business-in-Poland-.html
Raport roczny 2016, https://www.deutschebank.pl/RR-za-2016-PL.pdf
Raporty roczne Deutsche Bank, https://www.deutschebank.pl/informacje-o-banku/raporty/raporty-db-polska.html
Raporty roczne Deutsche Bank PBC, https://www.deutschebank.pl/informacje-o-banku/raporty/raporty-db-pbc.html
Wypowiedź #1 K.Kalickiego: http://styczynski.blogspot.co.at/p/debata-kprp-dyskusja-36-kalicki.html
Wypowiedź #2 K.Kalickiego: http://styczynski.blogspot.co.at/p/debata-kprp-dyskusja-314-kalicki.html
Kodeks Etyki Bankowej, ZBP, Kodeks dobrej praktyki bankowej, 1995, https://web.archive.org/web/20010211213053/http://www.zbp.pl:80/doc_kod.htm
Ustawa o izbach gospodarczych, http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19890350195
Ustawa o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym, http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20071711206
Cytat Józefa Piłsudskiego, https://pl.wikiquote.org/wiki/Józef_Piłsudski
Życiorys K.Kalickiego opublikowany na stronie Akademii Koźmińskiego, http://www.kozminski.edu.pl/pl/kadra-i-badania/wyszukiwarka-pracownikow/wizytowka/?id=1059
Życiorys K.Kalickiego opublikowany na stronie G.Kołodko, www.tiger.edu.pl/seminaria/Kalicki%20-%20CV.doc
K.Kalicki o 20% zysku inwestorów, https://www.forbes.pl/wiadomosci/krzysztof-kalicki-banki-dadza-sobie-rade/v9w4hlp
Przesunięcia własnościowe w bankowości nie są niczym nowym, jednak zastanawia mnie, dlaczego BZ WBK nie był zainteresowany wartymi 11 mld złotych aktywami na które w większości składają się świetnie obsługiwane i o dużej jakości kredyty hipoteczne denominowane w walutach obcych. Odpowiedzi są dwie - jest to tak świetny interes, że borykający się z problemami Deutsche Bank nie był zainteresowany pozbyciem się tak świetnego źródła dochodu.
BZ WBK nie postarał się
W tym jednak przypadku zarząd BZ WBK nie wykazał się należytą starannością, ponieważ powinien starać się przejąć także ten dochodowy segment Deutsche Bank Polska. Przyciśnięty do muru Deutsche Bank na pewno zgodziłby się na sprzedaż tej dochodowej sekcji swojego bankowego imperium.
Przypomnę, że na portfelu kredytów denominowanych w walutach obcych Deutsche Bank Polska urosło w latach 2005-2009 z malutkiego pakietu 1.5 mld do imponujących 15 mld złotych. Nie widzę najmniejszego powodu aby BZ WBK nie był zainteresowany przejęciem ok. 30.000 klientów co miesiąc spłacających średnio 2.000 zł (przy założeniu, że średni dług to 300.000 zł). Nawet przy niewielkiej marży jest to świetny interes. Zakładając nawet, że miesięczny zysk na jednej umowie to 100 zł (choć pewnie jest większy), daje to 30 mln zysku rocznego. Dlaczego BZ WBK odrzucił 30 mln złotych rocznego zysku gwarantowanego przez kolejne 20 lat, co daje lekką ręką 600-1.200 mln złotych? Nie potrafię powiedzieć.
Recepta dla oszustów
Z drugiej strony, jeżeli wbrew temu co mówi Rząd Polski, NBP, KNF, a także sam Prezes Deutsche Bank Polska, są to aktywa toksyczne, którymi nie jest zainteresowany żaden inwestor, to mamy do czynienia z kolejną aferą w sektorze bankowym, a także kolejnym kamieniem milowym w upadku prawa ochrony konsumenta w Polsce.
Przypomnę, że już raz zrobiono tego typu operację z bankiem BPH S.A., który został sprzedany po wydzieleniu zeń lukratywnego departamentu kredytów hipotecznych. Jest to jasny komunikat do wszystkich oszustów działających na granicy prawa w szczególności w zakresie prawa ochrony konsumenta:
Rób co chcesz, naginaj i łam prawo. Jak się wyda to podziel przedsiębiorstwo, wydzielając zeń departament zajmujący się oszukiwanium klientów. Masz na to zgodę Rządu Polski, KNF, UOKiK oraz giełdy papierów wartościowych.
Nieskazitelność Władz Polski
Druga możliwość nie może być prawdziwą, bo świadczyłaby, że przedstawiciele Rządu Polskiego, NBP, KNF, są najzwyklejszymi głupcami oraz sprzeniewierzają się Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, która art.76 mówi, że władze publiczne chronią konsumentów, użytkowników i najemców przed działaniami zagrażającymi ich zdrowiu, prywatności i bezpieczeństwu oraz przed nieuczciwymi praktykami rynkowymi. Nie jest możliwe, aby przedstawiciele władz Rzeczypospolitej sprzeniewierzali się postanowieniom Konstytucji, a także podstawom istnienia Unii Europejskiej, która w Traktacie Rzymskim, zawarła ochronę konsumenta, jako jeden z powodów swego powstania.
Nieskazitelność Prezesa
Druga możliwość nie może być prawdziwą, także z innego powodu. Prezes Deutsche Bank Polska, człowiek o nieskazitelnej biografii, absolwent SGPiS, członek zarządu Banku Handlowego (ale już po aferze FOZZ), doktor habilitowany SGH, członek grupy negocjacyjnej restrukturyzację zadłużenia PRL w Klubie Londyńskim, a także nauczyciel akademicki, Krzysztof Kalicki nie może świadczyć nieprawdy. Gdyby było inaczej świadczyłoby, że jest (za przeproszeniem) oszustem i szantażystą (co oczywiście nie jest możliwe, ale podaję to jako przykład hipotetycznej możliwości), i natychmiast powinny zostać odebrane mu prawa zarówno do pracy w bankowości jak i możliwość jakiegokolwiek kontaktu ze studentami, których jako potencjalnie osoba niemoralna w najzwyklejszy sposób deprawuje. Jest to oczywiście nieprawdą, biorąc po uwagę jego publiczne wypowiedzi w mediach, a także podczas rundy negocjacyjnej przeprowadzonej w ramach prac przedstawicieli Kancelarii Prezydenta nad próbą rozwiązania problemu kryzysu kredytowego.Wypowiedzi Prezesa
Dla porządku przytoczę co ważniejsze wypowiedzi Pana Prezesa, który nie tylko jest wychowankiem intelektualnym kuźni myśli reformatorskiej Polski Ludowej, jaką niewątpliwie był ośrodek unikalnej myśli ekonomicznej SGPiS, ale także odbierał szlachetne szlify praktyki bankowej w kuźni kadr polskiej bankowości, przez pomyłkę wplątaną w wielotorową działalność korupcyjną (więcej: Skok na banki, P.Nisztor, 2017), którą prowadził Bank Handlowy w Warszawie.Prezes o wspaniałej spłacalności kontraktów kredytowych:
03:01 inaczej mówiąc, dzisiaj dłużnicy nie, nie spełniają tych kryteriów, 03:06 czyli mają zdolność do obsługi długu, obsługują dług 03:10 mają..., że.. mają... zdolność to tego, żeby ten dług obsługiwać... 03:18 U mnie w moim banku tylko 1%... dłużników w CHOF, w CHW.. w CHF'ach nie nadąża z obsługiwaniem długów. 03:29 I chcę powiedzieć... 03:30 Panie Prezesie ostanie zdanie. 03:31 Ostatnie zdanie. 03:32 Ja myślę, że państwo, politycy siedzą tutaj, ale jest również minister finansów.
Prezes zapewniający o uczciwości banków:
00:09 Chciałem powiedzieć, że nie jest absolutnie prawdą, że banki łupią, oszukują, wprowadzają w błąd 00:15 uprawiają lichwę. Te rzeczy są nielegalne i karalne. Gdyby tak było, to już wszyscy pracownicy banków 00:22 siedzieliby prawdopodobnie za kratami. 00:24 Więc czegoś takiego nie ma, nie było 00:26 i uważam, że to jest świadome wprowadzanie w błąd tych wszystkich, którzy się tej dyskusji przysłuchują.
00:30 Ja rozumiem, że tryb warunkowy jest bardzo właściwy. Inaczej mówiąc jeżeli banki działały bezprawne, jeżeli umowy były bezprawne, 00:40 jeżeli bez żadnych wątpliwości takie rozstrzygnięcia zostaną podjęte. 00:44 jeżeli to potwierdzi Sąd Najwyższy, Trybunał Konstytucyjny, czy Sejm, bo również ma prawo interpretowania aktów prawnych.
00:55 Natomiast to co budzi mój niepokój, to jeżeli jednak działanie było zgodne z prawem, według przepisów prawa, zgodne z prawem dewizowym, prawem bankowym, konstytucją. 01:12 I tutaj chcę zwrócić uwagę, że to może wywołać (w mojej opinii) bardzo istotne skutki prawne, które nie będą dotyczyły tylko problemów sektora, tylko będzie dotyczyło całości naszego kraju.
Prezes o ochronie własności:
01:15 Ale chciałem poruszyć trochę inny temat, temat dotyczący tego 01:22 jaki my mamy stosunek do ochrony własności. 01:26 Chcę powiedzieć, że nasza Konstytucja mówi dwie rzeczy, 01:30 a nawiążę do Konstytucji tylko bardzo generalnie.
01:32 Rzeczpospolita chroni własność, wywłaszczenie jest dopuszczalne jedynie wówczas, 01:36 gdy jest dokonywane na cele publiczne i za słusznym odszkodowaniem.
Prezes o ochronie inwestycji:
02:57 Dobrze, to powiem rzecz następującą. Polska podpisała 70, 03:36 Polska podpisała 70 umów w sprawie ochrony inwestycji bezpośrednich 03:41 i nie chcę pokazywać jakie konsekwencje, jaka jest droga. Chcę powiedzieć, że... to co zrobiła Chorwacja... Już spowodowała roszczenia.
01:37 I teraz pozytywnie. Mnie się wydaje osobiście. 01:47 Rozwiązanie ustawowe, które będzie naruszało istotnie interesy akcjonariuszy, inwestorów, które są chronione, zgodnie z umowami które zawarła Rzeczpospolita. 02:11 to będzie rozwiązanie złe. Nie wiem jak się zachowają banki. Słusznie Panowie powiedzieli, my jesteśmy tylko menedżerami - są akcjonariusze. Oni będą podejmowali decyzje. 02:24 W ramach tych umów, proszę się dokładnie wczytać - każdy akcjonariusz może zwrócić się o ochronę swoich praw do trybunału w Sztokholmie.
Honor Prezesa Kalickiego
Powyższe wypowiedzi Prezesa Deutsche Bank Polska, świadczą o jego głębokim przekonaniu o nieskazitelności postępowania banku, który reprezentuje. Prezes kładąc na szali swój honor posunął się także do przestrogi Państwa Polskiego przed arbitrażem międzynarodowym t.j. taką bardzo kosztowaną i skomplikowaną drogą prawną, występującą poza systemem sądownictwa polskiego. Chwała mu, jeżeli działał w dobrej wierze. Jeśli jednak robił to w złej wierze to był to szantaż, który w naszym systemie społecznym uznawany jest za działanie plugawe a nawet może mieć sankcję karną.
Umowy DB PBC na granicy prawa
W sprawie zgodności umów Deutsche Bank z prawem polskim włączając prawo dewizowe, Pan Prezes zagrał va banque, bezgranicznie ufając swoim doradcom prawnym.
Umowy Deutsche Bank Polska poddałem swego czasu analizie i muszę przyznać, że przedstawiają one najwyższy kunszt prawniczy. Podobnie jest z regulaminem, który wykazuje jeden z najwyższych poziomów wiedzy prawniczej w polskim sektorze bankowym. Prawnicy przygotowujący wzorzec umowy dla produktu kredytowego denominowanego w walucie obcej byli świadomi wymogów prawa dewizowego i zrobili wszystko co w ich mocy, aby zapisać w postanowieniach umowy możliwość doprowadzenia do obrotu dewizowego, który jest wymogiem prawnym aby bank mógł wyrazić umowę kredytu w walucie obcej.
Prawnicy popełnili jednak znaczący błąd wskazujący na ich intencje działania nie w ramach prawa, ale na jego granicy (praeter legem) a raczej wbrew prawu (contra legem). Wzorzec umowy pozornie umożliwiający udzielenie kredytu denominowanego zgodnie z prawem, po konkretyzacji w postaci wpisania parametrów umowy nie mógł już doprowadzać do obrotu dewizowego t.j. rozliczeń w walucie obcej pomiędzy bankiem a kredytobiorcą lub też osobą trzecią na rzecz której bank obsługiwał dług klienta. Z jednej strony po wpisaniu do umowy rachunku kontrahenta prowadzonego w walucie polskiej, wypłata następowała w złotym polskim, czego nijak nie można nazwać rozliczeniem w walucie obcej. Z drugiej strony, do czasu zawarcia aneksów (swoją droga również nieuczciwych, bo zawierających tzw. uznanie długu), nie było także możliwe spłacanie długu w walucie obcej, pomimo umieszczenia w umowie rachunku do spłaty w walucie kredytu. Nie było to możliwe z prozaicznego powodu uwarunkowania tej operacji od woli banku. Nie można powiedzieć, że umowa ta może doprowadzać do obrotu dewizowego. Jej konstrukcja została tak zaprojektowana aby pozornie do tego dopuszczać, z jednoczesnym uniemożliwieniem takiej formy rozliczeń w praktyce. Obnaża to intencje banku w zakresie obejścia prawa a nie jego stosowania.
Instytucja zaufania publicznego
Zaznaczę, że bank jako instytucja zaufania publicznego, oraz członek izby gospodarczej Związek Banków Polskich (ZBP), zobowiązany jest nie tylko do najwyższej staranności i działania w zgodzie z prawem (intra legem), ale także do zgodności z Kodeksem dobrej praktyki bankowej, mającym moc wiążącą w związku z przepisami o izbach gospodarczych. Obie operacje prowadzą do złamania ustawy, w ramach art.58 Kodeksu cywilnego, lub też art.11 ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym w związku z art.3 ustawy o izbach gospodarczych. Sankcją za oba naruszenia prawa jest nieważność czynności prawnej t.j. umowy.
Nieuczciwość prawników
Czy Prezes Kalicki o tym wiedział? Nie potrafię powiedzieć. Zakładam, że nie i że mówi to co mówi, nie w wyniku swojej zaplanowanej strategi, ale z powodu wprowadzenia w błąd przez niedojrzałego pracownika departamentu prawnego, niewątpliwie obawiającego się konsekwencji dyscyplinarnych, z powodu wieloletniego utrzymywania zarządu Deutsche Banku PBC/Polska w niewiedzy.Należy tutaj przywołać słowa Marszałka Piłsudskiego, które padły podczas rozmowy hrabiego Skrzyńskiego z Piłsudskim na temat możliwości założenia przez Marszałka partii politycznej.
– Panie marszałku, a jaki program tej partii?
– Najprostszy z możliwych. Bić kurwy i złodziei, mości hrabio.
Zapamiętajmy te słowa Marszałka.
###
Przypisy
Notka na interia.pl: http://biznes.interia.pl/finanse-osobiste/news/co-z-klientami-deutsche-bank-polska-po-przejeciu,2549386,4141Notka Puls Biznesu, https://www.pb.pl/bz-wbk-kupuje-czesc-deutsche-bank-polska-900886
Notka na stronie Santander, https://www.santander.com/csgs/Satellite/CFWCSancomQP01/en_GB/Corporate/Press-room/Santander-News/2017/12/14/Santander-and-its-subsidiary-Bank-Zachodni-WBK-acquire-Deutsche-Banks-retail-banking-business-in-Poland-.html
Raport roczny 2016, https://www.deutschebank.pl/RR-za-2016-PL.pdf
Raporty roczne Deutsche Bank, https://www.deutschebank.pl/informacje-o-banku/raporty/raporty-db-polska.html
Raporty roczne Deutsche Bank PBC, https://www.deutschebank.pl/informacje-o-banku/raporty/raporty-db-pbc.html
Wypowiedź #1 K.Kalickiego: http://styczynski.blogspot.co.at/p/debata-kprp-dyskusja-36-kalicki.html
Wypowiedź #2 K.Kalickiego: http://styczynski.blogspot.co.at/p/debata-kprp-dyskusja-314-kalicki.html
Kodeks Etyki Bankowej, ZBP, Kodeks dobrej praktyki bankowej, 1995, https://web.archive.org/web/20010211213053/http://www.zbp.pl:80/doc_kod.htm
Ustawa o izbach gospodarczych, http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19890350195
Ustawa o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym, http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20071711206
Cytat Józefa Piłsudskiego, https://pl.wikiquote.org/wiki/Józef_Piłsudski
Życiorys K.Kalickiego opublikowany na stronie Akademii Koźmińskiego, http://www.kozminski.edu.pl/pl/kadra-i-badania/wyszukiwarka-pracownikow/wizytowka/?id=1059
Życiorys K.Kalickiego opublikowany na stronie G.Kołodko, www.tiger.edu.pl/seminaria/Kalicki%20-%20CV.doc
K.Kalicki o 20% zysku inwestorów, https://www.forbes.pl/wiadomosci/krzysztof-kalicki-banki-dadza-sobie-rade/v9w4hlp
0 komentarze:
Prześlij komentarz