Dewaluacja zasad prawa w zakresie nominalizmu i waloryzacji na przykładzie kontynuacji dorobku prof. W.Czachórskiego

Przedstawiam Państwu komentarz do rozdziału traktującego o pieniądzu, nominalizmie i waloryzacji znajdującego się w jednym z klasycznych podręczników do prawa zobowiązań „Zobowiązania – zarys wykładu” autorstwa prof. Witolda Czachórskiego. Jest to komentarz gorzki, pokazujący w jaki sposób zniekształcono idee prawa, wpływając na stan umysłu polskich prawników. Jest to jeden z tekstów kluczowych pokazujących w jaki sposób doprowadzono do pogwałcenia ustawy, wprowadzenie tego pogwałconego stanu do umysłów studentów prawa a w konsekwencji do przyzwolenia na skonstruowanie tak zwanych waloryzowanych umów kredytowych. Tekst zawiera referencje oraz bazuje na ogólno dostępnych źródłach. Jest wynikiem wielu godzin pracy w czytelni Biblioteki Narodowej, dzięki zasobom której mogłem prześledzić rozwój myśli na temat waloryzacji umownej. Tekst jest długi, zawierając 6200 słów oraz 45.000 znaków, jednak ufam, że wart poświęconego czasu zarówno na jego przygotowanie, jak i przeczytanie. Zachęcam do przekazania tego tekstu prawnikom z którymi pozostajecie Państwo w kontakcie, oraz dyskusji.

Określanie wartości vs. ustalanie wysokości świadczenia pieniężnego. Art.358-1 §2 odczytany na nowo.

Waloryzacja umowna, będąca fundamentem umów waloryzowanych, od samego początku wzbudza nasze zainteresowanie. Intuicyjnie czujemy, że banki nagięły prawo w celu obejścia prawa dewizowego lub też próby zagarnięcia zysków wynikających z różnic kursowych i sprzedania nam kredytów po pozornie zaniżonym procencie. Od kwietnia tego roku publikuję artykuły obnażające łamanie prawa w wielu aspektach. Niebieska teczka, zaprezentowana ZBP, koncentrowała się także na tym aspekcie. Niniejsza analiza jest kolejnym dowodem na to że król jest nagi, że prawnicy pracujący dla banków popełnili rażące błędy.  Błędy za które płacimy oraz płaci Polska. Błędy, które powodują psucie prawa i demoralizację i dezorientację kolejnych pokoleń prawników. Analiza podparta jest komentarzem do art.358-1 §2 odnalezionym w Przeglądzie Ustawodawstwa Gospodarczego z 1991 roku.